Lights are blinding my eyes

"Lubisz Nowy York jesienią? Ja mam wtedy ochotę na szkolne zakupy. Gdybym znał twój adres, wysłałbym Ci wiązankę nowiutkich ołówków.” - pisze bohater grany przez Toma Hanksa do Mag Ryan w filmie „Masz wiadomość”. Ja, co prawda, kocham Nowy York, a właściwie tylko jego filmowy obraz, ale kiedy zbliża się jesień i zaczynają się promocje na artykuły szkolne, to wpadam w panikę. Nie chodzę do szkoły już od jakiegoś czasu, a zanim przyjdzie październik czekają mnie jeszcze prawdziwe wakacje, ale mimo to odczuwam potrzebę przepędzania myśli o jesieni, w czym powinny mi pomóc:

-oślepiające słońce, które pod koniec lata nadrabia zaległości

-słuchanie The Streets, którzy mają przyjechać do Polski, ale dopiero w październiku, kiedy ja będę już musiała się uczyć...

-i pieczenie muffinów z malinami

Tak! Znowu prezentujemy maliny. Ale przecież już niedługo ich nie będzie... Jak ja przeżyję to odejście lata?!!!

Przepis (na 6 dużych babeczek):

1 jajko

1 szkl. mąki

1 szkl. cukru

1 szkl. masła

szczypta proszku do pieczenia

chlust mleka

2/3 szkl. malin

50 g gorzkiej czekolady

Wszystko to tak naprawdę odmierzam na oko, mieszam bez większego zastanowienia (maliny się zupełnie rozpadają, ale to nie szkodzi), nakładam do dość dużych foremek na babeczki i piekę przez 35 minut w 180 stopniach. I gotowe!

Można jeszcze pokryć babeczki polewą z serka mascarpone i gorzkiej czekolady. Pozostałą połówkę czekolady po prostu rozpuszczam, czekam aż ostygnie, mieszam z odrobiną mascarpone, która została mi po wczorajszym deserze i dekoruję muffiny. I to tyle... Smacznego życzy A.!