Jak mus to mus

Przez chwilę wydawało się, że już nie będzie jesieni, że już nieodwołalnie stała się zima. Ale nie! Mamy jesień i wraz z J. będziemy się nią ekscytować, cieszyć i smakować. Ostatnio J. piekła pyszne ciasto dyniowe, do którego dodaje się zmiksowaną (a jakże!) dynię. Mus, który w ten sposób powstaje jest tak fantastyczny, że trzeba było mnie siłą powstrzymywać, żebym nie wyjadła go całego z garnka i żeby coś zostało do ciasta. Postanowiłam więc nie dać się zbić z tropu i sporządziłam mus dyniowy, który można jeść bez ograniczeń. Przyrządziłam go moim rodzicom, gdyż znalazłam się w domu rodzinnym z okazji Wszystkich Świętych  (w którym to domu zastałam również dwa cudowne, wspaniałe, mądre, piękne i grzeczne Małe Koty). Deser ten wpisuje się jednak także idealnie w tradycję siedzenia, jedzenia, nicnierobienia i udawania-że-wcale-nie-musimy-się-uczyć, czyli przedłużających się do północy i dłużej kolacji opisanych poprzenio przez J.

 A więc życzę smacznej jesieni i ciekawych długich wieczorów. 

 Mus dyniowy:
ok. 200g dyni
100g białej czekolady
2 jajka
250 ml śmietanki kremówki
7 łyżek cukru
3 łyżki masła
1 pomarańcza

Dynię pokroić na kawałki i pozbawić skóry, piec w 200 stopniach przez około 10 minut. Natępnie roztopić masło w rodelku, wrzucić na nie dynię, dodać 5 łyżek cukru i mieszać. Sparzyć pomarańczę i zetrzeć z niej skórkę do rondelka z dynią. Zawartość rondelka zbelndować na gładką masę. Czekoladę rozpuścić w kąpieli wodnej, dodać do masy. Całośc zostawić do ostygnięcia. Śmietankę ubić na sztywno, z jajek oddzielić białka i również je ubić na sztywno. Do białek dodać dwie łyżki cukru pudru, dalej ubijajac. Połączyć masę dyniową ze śmietanką energicznie mieszając. Dodać kilka łyżek ubitych białek do masy dyniowej, a potem przełożyć całą masę do białek. Wymieszać i przełożyć do małych kieliszków, filiżanek, czy czegoś podobnego:) Odstawić do lodówki na kilka godzin, a najlepiej na noc. 

Smacznego życzy A.!