Na tropie wiosny. Zagadka kasztanów w kwietniu.

Zasadziłam dziś zioła w doniczce na balkonie, w nadziei, że nie będzie już przymrozków, wyciągnęłam z szafy wiosenny płaszcz i rozmyślam nad zakupem sandałów. A co! Ale niestety, przyjście wiosny oznacza również zbliżające się wielkimi krokami nieszczęścia, czyli następne miesiące - maj i czerwiec, które znamionują w tym roku ferwor pracy. Co roku, od kiedy zaczęłam studia, marzę o tym, by móc spokojnie cieszyć się majem, co jednak jest niemożliwe z powodu nadciągającej sesji. Jednak w tym roku, kiedy myślę, że to będzie mój ostatni taki maj, to napada mnie nieopanowane wzruszenie...

Jednak chciałam pisać o czymś innym. Jedna z prac, której pisaniem się ostatnio zajmuję, dotyczy serialu Znudzony na śmierć, którego bohater, Jonathan Ames jest wyjątkowo niewydarzonym detektywem. Nie wiem dlaczego jego nieudolne śledztwa często przypominają mój i J. sposób na niedzielę. W tym roku jestem zmuszona sama podjąć zlecenie. Pakuję więc do mojej profesjonalnej walizeczki muffiny  i wyruszam na poszukiwanie wiosny. 

Na babeczkach jest polewa serkowo - kasztanowa zainspirowana tym, że w mojej ulubionej lodziarni już od tego tygodnia można znowu kupić lody kasztanowe. Sezon rozpoczęty!

Babeczki takie jak zawsze, ale z inną polewą...

Milion razy piekłam już te babeczki, ale piękne jest w nich to, że można za każdym razem zrobić je inaczej eksperymentując ze smakami. A więc:

75 g mąki

75 g masła

75 g cukru

2 łyżki jogurtu

1,5 łyżeczki proszku do pieczenia 

1 jajko

100 g białej czekolady

Na polewę:

100 g serka typu Philadelphia

50 g kremu kasztanowego

Mieszam mąkę z cukrem, masłem i jogurtem, dodaję jajko i ucieram. Dodaję posiekaną czekoladę. Przekładam do foremek i piekę przez 25 minut w 180 stopniach.

Jak wystygną, dekoruję babeczki kremem z wymieszanego serka i kremu kasztanowego.

I idę w drogę!

Smacznego życzy A.!